Zorginkoopbeleid 2020

Uitkomsten van zorg worden steeds belangrijker, en ook vanuit VWS wordt uitkomstgericht werken centraal beleid. We maken vanuit onze waardegerichte aanpak al een aantal jaar voor een steeds groter deel van de gecontracteerde zorg concrete afspraken over onder meer kwaliteitsmeting, kwaliteitsvergelijking en kwaliteitsverbetering in relatie tot de kosten. Dit vereist duidelijke uitkomstindicatoren, waarin we inzicht in klantervaringen, veiligheid en toegankelijkheid meenemen. Het gebruik van deze indicatoren maken we onderdeel van onze gesprekken met diagnostiek en antistollingszorg aanbieders. Vanuit dit totaal werken we aan kwalitatief betere en kosteneffectieve zorg.

De druk op de kosten door ontwikkelingen als de vergrijzing en nieuwe technologieën en geneesmiddelen, zorgt ervoor dat we kritisch moeten kijken hoe de diagnostiek en antistollingszorg momenteel is georganiseerd en hoe deze in de toekomst efficiënter en doelmatiger ingezet kan worden. Naar inspiratie in binnen- en buitenland zien we als toekomstscenario een veel beperkter aantal eerstelijns laboratoria met grotere schaal, gecombineerd met enkele losstaande netwerken van servicegerichte afnamepunten. Het zorginkoopbeleid van Menzis zal hier de komende jaren op inricht worden.

We zien nog veel mogelijkheden om de diagnostiek en antistollingszorg slimmer te (re-)organiseren, zodat patiënten de juiste zorg op de juiste plaats voor de juiste prijs krijgen. Dit kan verplaatsing van zorgprocessen betekenen, maar ook efficiencyverbetering of het stimuleren van innovaties en zelfmanagement. We willen dat het diagnostiek en antistollingsaanbod goed aansluit op de zorgbehoefte en de wensen van onze patiënten en op de juiste plek wordt gegeven. Om naar die slimme organisatie van diagnostiek en antistollingszorg toe te groeien, nemen we een actievere rol in dan men voorheen gewend was.

Menzis wil over een langere periode samenwerkingsrelaties met zorgaanbieders. Met een meerjarenperspectief doorbreken we de jaarlijkse rituelen over contractvoorwaarden en prijzen. Dat biedt de zorgaanbieder, en Menzis, ruimte voor ontwikkeling op kernactiviteiten en stelt ons, vooral in onze regio’s, in staat om gezamenlijk vergaande (portfolio)afspraken over kwaliteit te maken, en op welke plaats zorg wordt geleverd. Dit geeft meer mogelijkheden om zorg regionaal of landelijk te organiseren, innovaties te implementeren en tegelijkertijd de kosten te verminderen Op die manier wil Menzis ook een aanzet geven om van een langere termijn perspectief het landschap te veranderen, waarbij de beschikbaarheid van diagnostiek en antistollingszorg, de continue verbetering van de kwaliteit en modernisering centraal staan.

Samen met het werkveld willen we de laboratoriumdiagnostiek beter organiseren, met een beperkter aantal aanbieders. Zo krijgen onze klanten betere zorg en de eerstelijns aanvragers betere service en ondersteuning. Tevens is de ambitie om de tarieven, die nu op onderdelen flink verschillen, te verkleinen. Dit doen wij door voor een aantal verrichtingen met hoog volume en lage complexiteit de tarieven gelijk te trekken.

De antistollingszorg is de laatste jaren flink in beweging. Er zijn meer behandelmogelijkheden, wat een voordeel is voor de patiënt. Deze kan bij het gebruik van vitamine-K-antagonisten (VKA’s) kiezen voor zelfmeten of zich laten prikken en begeleiden bij de trombosedienst. Gelukkig kan dit in beide gevallen steeds vaker met de patiëntvriendelijke vingerprik. Daarnaast zijn sinds enkele jaren Directe Orale AntiCoagulantia (DOAC’s) beschikbaar. Deze mooie ontwikkeling brengt wel het risico met zich mee van versnippering, zowel in overzicht, kwaliteit en kennis. Want terwijl de trombosedienst traditioneel patiënten met VKA’s begeleidt en de voorschrijvend specialist patiënten die een DOAC gebruiken, mogen ook huisartsen een DOAC voorschrijven. Cruciale aandachtspunten zijn daarom: bewaken van het gebruik van deze medicatie, therapietrouw, een vast aanspreekpunt voor zorgverleners en patiënten en het beschikbaar blijven van de jarenlange opgebouwde kennis en kunde.

Conform de JGZ-richtlijn voedselovergevoeligheid mag de diagnose koemelkallergie alleen nog worden gesteld met een dubbelblinde placebogecontroleerde voedselprovocatietest (DBPGVP). Bij kinderen met een laag risico op een allergische reactie, kan deze test uitgevoerd worden door een instelling voor jeugdgezondheidszorg (JGZ). Menzis zal hiervoor met een aantal JGZ-instellingen een overeenkomst sluiten.

Verschillende pilots hebben bewezen dat echografie in de eerste lijn onnodige doorverwijzen naar de tweede lijn kan voorkomen. Menzis stimuleert initiatieven die gericht zijn op het voorkomen van doorverwijzingen naar de tweede lijn.

Menzis vergoedt MRI’s op aanvraag van de huisarts zolang er sprake is van verzekerde zorg en er gewerkt wordt conform de bepalingen in de NHG-standaarden. In het kader van gepast gebruik vindt Menzis het niet wenselijk dat de huisarts een MRI aanvraagt bij artrose knie. Het aanvragen van MRI knie bij artrose leidt tot onnodige ingrepen: artroscopie bij artrose knie staat op de Beter niet Doen lijst omdat er geen evidence voor is.